طلاق غیابی یکی از انواع طلاق است که در غیاب یکی از زوجین و بدون حضور او در دادگاه صادر میشود. این نوع طلاق زمانی رخ میدهد که خوانده (زن یا مرد) بدون دلیل موجه در دادگاه حاضر نشود یا محل اقامت او مشخص نباشد.
مطابق ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی، در صورتی که ادامه زندگی مشترک برای زن با مشقت همراه باشد (عُسر و حرج)، دادگاه میتواند حکم طلاق صادر کند. شرایطی مانند ترک زندگی خانوادگی، مفقودالاثر بودن همسر، ابتلا به اعتیاد یا بیماریهای سخت، و حبس طولانیمدت، از جمله دلایل طلاق غیابی هستند.
-
ثبت دادخواست در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی
-
ارایه مدارک: شناسنامه، کارت ملی، عقدنامه یا رونوشت آن
-
انتشار آگهی: در صورت مفقودالاثر بودن، چاپ آگهی در روزنامه کثیرالانتشار
-
رسیدگی دادگاه و صدور حکم
-
فرصت واخواهی: ۲۰ روز برای اعتراض از سوی خوانده
در صورت امضای شروط ضمن عقد توسط مرد (مانند ترک زندگی)، زن میتواند با اثبات دلایل و در صورت غیبت زوج، درخواست طلاق غیابی بدهد. این فرایند معمولاً زمانبر است و نیاز به مدارک و آگهی در روزنامه دارد.
براساس ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، مرد میتواند با پرداخت حقوق مالی زن از جمله مهریه، نفقه و اجرتالمثل، طلاق غیابی بگیرد؛ چه زن در دادگاه حاضر باشد چه نباشد.
-
در صورت حکم فوت فرضی: عده وفات (۴ ماه و ۱۰ روز)
-
در سایر موارد: عده طلاق (سه طُهر)
