حضانت یکی از مسایل مهم هنگام طلاق است که گاهی موجب اختلاف بین والدین میشود. طبق قانون، حضانت فرزند تا ۷ سالگی با مادر و بعد از آن با پدر است. اما در صورتی که پدر صلاحیت نگهداری از کودک را نداشته باشد، مادر یا اقوام درجهیک میتوانند با ارایه دلایل مستند، از دادگاه تقاضای سلب حضانت کنند.
حضانت به معنای نگهداری و تربیت کودک است و با قیومیت که مربوط به امور مالی کودک است تفاوت دارد.
-
حضانت موقت: در شرایط خاص با دستور دادگاه و به صورت موقت به یکی از والدین واگذار میشود.
-
حضانت دایم: با حکم نهایی دادگاه و توافق والدین، بهطور دایم به یکی از آنها یا اقوام درجهیک داده میشود.
-
اعتیاد به مواد مخدر، الکل یا قمار
-
فساد اخلاقی یا سوءاستفاده از کودک
-
ابتلا به بیماریهای روانی (تأیید شده توسط پزشکی قانونی)
-
خشونت شدید یا ضربوجرح کودک
-
محکومیت کیفری طولانیمدت
-
عدم توانایی مالی برای تأمین نیازهای کودک
-
رفتارهایی که به تربیت یا سلامت اخلاقی کودک آسیب بزند
مادر یا ولی قانونی کودک میتواند با تکمیل دادخواست سلب حضانت و ارایه مدارک لازم به دادگاه خانواده، تقاضای رسیدگی نماید. قاضی با بررسی شرایط و مصالح کودک، در اینباره تصمیمگیری خواهد کرد.
بله. در صورتی که پدر شرایط زندگیاش را بهبود بخشد و مدارک لازم را ارایه دهد، میتواند از دادگاه تقاضای بازگرداندن حضانت را داشته باشد.
خیر. پدر همچنان حق ملاقات دارد، مگر آنکه دادگاه به دلیل خاص این حق را نیز از او سلب کند.
